Վահագնն արդեն 10 րոպե էր`հատակն էր նկարում: Նայում էի ու մտածում`լավ, ի՞նչն է այդքան երկար գրավել նրա ուշադրությունը: Շրջում եմ, վերադառնում, չէ, էլի էր նկարում: Նույն կետի վրա էր «նշան բռնել», բայց արդեն ավելի կենտրոնացած ու ջղաձիգ. այն, �

Որովայնից «վիրավոր» տիկնիկ` պառկած բարձի վրա` աթոռին. նկարիչ Հակոբ Հակոբյանի ստեղծագործությունն  է: Ով տեսել է նրա` մանեկեններով կտավների շարքը, պետք է որ չզար

Ամառային օր էր, բայց Լոռի բերդում ոտքերիս տակ զգում էի խաշամը, ռունգերիս հասնում էր դրա հոտը, որն արդեն աշնան մասին էր: Լոռվա մի փոքրիկ անկյունում, իրենց տան ուռենու մոտ ինձ դիմավորեց տիկին Սիլվան: Մեքեն

2014 թվականն էր, կինոօպերատոր Լևոն Աթոյանցը հերթական անգամ հրավիրել էր իր տուն, սուրճն արդեն սեղանին էր, ակնոցը դրել էր, մի փոքր լարվել, արխիվային լուսանկարներ էինք նայում, արտիստների, ռեժիսորների, կինոաշխարհի ամենատարբեր մարդկանց դե�

Երբ 1980-ականների վերջին Սերգեյ Փարաջանովը ձեռնամուխ եղավ «Խոստովանություն» ինքնակենսագրական ֆիլմի նկարահանումներին, թվում էր, թե «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում դրա համար բոլոր պայմանները կային: Այս անգամ ռեժիսորն ինքն իրեն էր դրել