Գուցե ինքնաճանաչման պակա՞սն է մեր սահմանները նեղացնում
Օրորոցայինները ինքնաճանաչման միջոց են
Քառսուն օղորմի Արմաղանին, որ չհասցրեց երգել օրորոցային իր թառլան Դավթի համար։ Ու որբացավ Դավիթ հենց օրոր չլսելուց ու պատժվեց Դավիթ իր զավակին օրոր չերգելու համար։
Կարդալ Ավելին
Զավեն Սարգսյան. նա գնում էր Արևի հետևից
Արդեն մեկ տարի է, որ մեզ հետ չէ Զավեն Սարգսյանը: «Մեզ հետ չէ» բառերը խիստ հարաբերական են հնչում նրա դեպքում. մի մարդու, որի ներկայությունը մեր քաղաքում ու քաղաքի մշակույթում շարունակվում է ոչ միայն
Կարդալ ԱվելինՎոլդեմար Օզոլսը՝ հանուն Հայաստանի
Յուրաքանչյուր իսկական հետախույզ ջանում է, որ իր մասին հնարավորինս քիչ իմանան։ Լատվիացի սպա Վոլդեմար Օզոլսի՝ 1914-1915 թթ․ Հայաստանում կատարած ռազմահետախուզական սխրանք
Կարդալ ԱվելինԻսթիքլալի առաջին թատրոնը, հայ արտիստներն ու «դավաճանները»
«Ինչ ունեք-չունեք՝ մենք ենք սարքել...՝ ամենը հայի ձեռքի գործը չէ՞»
Պոլսի սիրտը՝ Իսթիքլալ պողոտան կարծես միշտ ճշգրիտ պատկերում է Թուրքիայի ամբողջական, մանրակրկիտ պատկերը տարբեր ժամանակաշրջաններում: Ժամանակին քաղաքի ամենահր
Կարդալ ԱվելինՄենք ու մեր ողնաշարի ցավը. Այդքան մոտ ու հեռու Մեղրի
Մեղրին այն ազատությունն է, որը լավ չենք ճանաչում
«Պետք է հայրենիքդ ճանաչես, որ սիրես»․ ասում էր երջանկահիշատակ Սամվել Կարապետյանը։
Որքանո՞վ ենք ծանոթ մեր մի բուռ հայրենիքին, որքան ենք սիրում այն։
Մեղրիում գոնե մեկ անգամ լինելուց հ