«Պետք է հայրենիքդ ճանաչես ու սիրես, որ չկորցնես»․ Սամվել Կարապետյանի խոսքի ու գործի միասնությունը
Նրա համար կարևորը հայկական հետքը գտնելն էր
«Մենք ազգ ենք, բայց չունենք ազգային հասարակություն. Չունենալով ազգային հասարակություն՝ մենք չունենք ազգային երազանքներ։ Երևի մոտ 30-35 տարի է, որ այս միտքն ու զգացողությունն իմ մեջ կա, որ մենք ապրում
Կարդալ ԱվելինՄի՞թե մեր պոեզիան իսկապես սոսկ տղամարդու դիմագիծ ունի
Մեր պոեզիայի մեծ ու փոքր ընտանիքում իրենց տեղն ունեն նաև կանայք
Այս վայրագ աշխարհում ու օրերում, այս անպատասխան ինչուների մեջ յուրաքանչյուրս, երևի, կարիք ունենք
Կարդալ Ավելին«Լաոն, ի վերջո, պիտի զարթնի՞»․ Մալաթիայի ծիրանն ու Էրգրի արդարությունը
Մենք պիտի ապացուցենք, թե ինչքանով ենք արժանի այս հողին
Օրերս Վրաստանում լույս տեսավ Գեորգի Հարությունովի «Մալաթիայի ծիրանները» գիրքը, որը Մերձավոր Արևելքից ու Արևմտյան Հայաստանից ճամփորդական ակնարկների ժողովածու է: Մասնագիտությամբ աստվածաբան, 38-ա
Կարդալ ԱվելինՅակոբ Խուպէսերեան. «Չնկարեմ նե, կխենթենամ»
Գորիսում համբերատար ու զուսպ հույսով սպասում են իրենց բաժին գարնանը
Հարազատ արահետներն այժմ կարող են տանել մահվան, լավագույն դեպքում՝ գերության
Պատերազմը քաղցկեղ է։ Սա առաջին միտքն է, որ գալիս է պատերազմից հետո գլուխդ պատուհանից, տնից, քաղաքից դուրս հանելուն պես։ Պատերազմի ընթացքում՝ քանի դեռ ամեն ինչ ավարտված չէ, քաղցկեղածին բջիջների զ
Կարդալ Ավելին