Ստեփանակերտի «Օպտիկան», Մարգոյի դոշաբը և մեր վերքի աղը
«ArtCollage»-ը շարունակում է իր ընթերցողներին ներկայացնել Սոֆյա Հակոբյանի «Պատանդի օրագիրը» շարքը
***
Կարդալ Ավելին
Լույսի կարոտ
Բա տեսողությունը կորցրած մարդն ո՞ւմ է փնտրում պատուհանի մոտ: Հասկանալի է՝ շոշափելով կամ շատ էլ վարժ մոտենում է, նույնիսկ բացում է, բայց որ ի՞նչ: Ինքն ո՞ւմ է կարոտում, կամ ինչի՞ն: Նպատակը՝ նրա կարոտի, ո՞րն է: Լավ, ասենք, եկավ, տեսնելո՞ւ է, ռազմի
Կարդալ Ավելին
Հավիտենական աղբը
Ձյունը վերջապես եկավ՝ ուշացած, կույս աղջկա պես, շորորալով, գեղեցիկ:
Թանձր ամպերի մեջտեղում ցցված տաճարի գմբեթները թույլ թրթռում էին ոսկեգույն լամպերի պես: Երկինքը կամաց արձակում էր թաքնված խառնար
Կարդալ Ավելին
Փելեշյանի օպերատորը
Վահագնն արդեն 10 րոպե էր`հատակն էր նկարում: Նայում էի ու մտածում`լավ, ի՞նչն է այդքան երկար գրավել նրա ուշադրությունը: Շրջում եմ, վերադառնում, չէ, էլի էր նկարում: Նույն կետի վրա էր «նշան բռնել», բայց արդեն ավելի կենտրոնացած ու ջղաձիգ. այն,
Կարդալ Ավելին
Վիկտորյա տատի «victōria»-ն
-Էս մեկը կտանեք Ոսկեհատին, էս մեկը՝ Վառլոյաց տուն, էս մեկը՝ Հովհաննեսաց կտաք։ Մեսրոպ, դու էլ սա տար Վիկտորյա տատիին։
Կարդալ Ավելին