Եվ սիրո անափ այդ մայրցամաքը...
Ի՜նչ երկար է քաղաքի փողոցը
Պիտի անպայման ջրվեժ լինի այդ տեղում: Պարտադիր՝ բարձր, բայց այնպես, որ թափվող ջուրը կաթիլ-կաթիլ զգացվի: Որ տեսնես, թե հենց այդ կաթիլը ինչն էր՝ ուրբաթ օրվա երջանկահիշատակ-ռոմոտ սե՞րը, երբ առավոտյան համոզվեցիր, որ հաստատ արևի հետ ես քնել, քանի ո
Կարդալ Ավելին
Վկան
Գոլորշիացող արցունքներ, հզոր էակներ, շտկված դեմքեր, միշտ ոչ մի բանով խիստ զբաղված ուղեղներ՝ առանց սեռի և տարիքի սահմանափակման, ամենակարող անհատներ, որոնց երակներում արյունն օր-օրի վերածվում է անկշռել
Կարդալ Ավելին
Շարունակականության հույսը
Սասունցիների մեջ մի «վեճ» կա, որի մասին ոչ ոք չի խոսում, որովհետև արյան գետեր հոսած այս լեռներում համերաշխությունն ամենից վեր մի բան է։
Մոտկանը վերջը Սաս
Կարդալ Ավելին
Ուրախ-զվարթ ֆինբաժին (հատված վիպակից)
Քառասուն տարի առաջ՝ 1984 թվականին, ես թողեցի Մեղրու շրջֆինբաժնի պետեկամուտների ավագ տեսչի պաշտոնը և աշխատանքի անցա շրջանային «Արաքս» թերթի խմբագրությունում։ 1984 թվականը համարում եմ իմ ստեղծագործական գործունեության սկիզբը։ «Ուրախ-
Կարդալ Ավելին
Կարդացեք նաև
Նելլի Ուվարովա. «Մենք միշտ կգտնենք իրար, քանի որ հպարտորեն կրում ենք հայ լինելու դրոշը»
«Տգեղության յուրօրինակ պաշտամունքը» հայ արվեստում
Հասմիկ Պապյան. «Ուրախ եմ, որ մեր քաղաքակիրթ պայքարը հաղթանակով պսակվեց»
«Մարդը կարող է իրական գլուխգործոցներ ստեղծել, երբ երկրորդ անգամ երեխա է դառնում»
Սարգիս Բաժբեուկ-Մելիքյան. «Հաղթել ինքդ քեզ»