Տան փոքրն էր։ Վատ էին ապրում ու բոլոր բարեկամներն ու անծանոթներն ասում էին միաբերան.

Մանրապատումներ

Ես քեզ ծաղիկներ եմ բերել, Հալեպի խունկ ու մի զույգ աչք արցունք։

Մաքրուն տատը կարմիր շրթներկը խնամքով քսեց շուրթերին, հագավ դեղին զոլերով ժիլետը և կանացի նուրբ քայլվածքով դուրս եկավ տանից։ Չնայած շատ դժվար էր կորացած մեջքը ձգելը, նա,

Առաջ՝ իննսունականներում, ցուրտը իսկական ցուրտ էր, մարդն՝ իսկական մարդ։

Ցուրտ դեկտեմբերն իր սպիտակ շ

Ցուրտ աշնանային երեկո էր։ Այն երեկոներից, երբ ուզում ես գնալ տուն , արագ-արագ հանվել, թեյնիկը դնել կրակին ու վառել բուխարին։ Հետո մի բաժակ տաք մանդարինի համով թեյը վերցնել, ծածկոցով ծածկվել ու երազել, թերթելով սիրած գրքի էջերը, կարդալ գեղեց�