Ամենաերկար ընթրիքը
Տղամարդը հավաքեց չոր փայտերը, դրեց իրար վրա ու վառեց կրակը։ Երկինքը կլանում էր կայծերը ու հետ չէր տալիս, երկինքը սովոր է ամեն ինչ առնել-տանել: Ուզեց լաց լինել, բայց զգաց, որ աչքերը չոր են, նորից փորձեց, էլի չստացվեց, զայրացավ ինքն իր վրա, որ
Կարդալ Ավելին
Ծաղկավոր շորով
Շորերը կոկիկ դասավորեց դարակում: Մի շորեր էլ լինեին: Սև, վրան լայնացած շրջազգեստ, մոխրագույն պիջակ, հագին եղած միակ ծաղկավոր շորը, մեկ էլ օժիտում եղածը: Ցեցի դեմ բաց սրվակով օծանելիք դրեց դարակում ու պինդ փակեց պահարանը: Սկոչով: Հետո վերցրեց
Կարդալ Ավելին
Հրաժեշտի ժպիտ
Թորոսի սենյակը միշտ կիսամութ էր։ Ցերեկներն արևն էր փորձում նեղ պատուհանը ծածկող մուգ շագանակագույն վարագույրը ճեղքելով՝ մի գրամ լույս ուղարկել բաց կանաչ խամրած պաստառով պ
Կարդալ Ավելին
Պատմություններ Մոսկվայի նշանավոր հայերի կյանքից
Խորհրդային շրջանում մոսկվահայ մի խումբ անվանի գործիչներ ժամանակ առ ժամանակ հավաքվում էին, փորձում օգնել միմյանց, նաև՝ Հայաստանին։ Այդ մասին շատ քիչ է գրվել (բացի այդ՝ ամենևին նպատակ չունեմ սպիտակեցնե
Կարդալ Ավելին
Մի կիսատ մնացած «Տիրամայր»
Նվիրում եմ նախատատիս՝ Արուսին, որ ծնեց տատիս՝ Գրետային։
Նվիրում եմ տատիս՝ Գրետային, որ ծնեց մորս՝ Գայանեին։
Կարդալ Ավելին