«Ես եմ, էստեղ իմ սիրտն է, էս էլ՝ ճակատս է․ երկու թիրախ, որին ուզում եք, կրակեք»

«-Թուրք ե՞ք,- կարծես ստուգելու համար, թուրքերեն հարցրեց Բեռլինի Eisenzahnstraße-12-14 շենքի առաջին հարկում գտնվող փոքրիկ խանութի վաճառողը՝ ուշադիր զննելով Սեթին։

Լիպոն երկու ոտով հասել էր Քյոնիգսբերգ, գերմանացու ոտը կտրել էր սովետմիությունից, ինքն էլ`միոտանի, հենակը թևի տակ պինդ պահած,

Չարենցի հիշատակի օրն է, որ բազմաթիվ սերունդների հիշողության մեջ մշտապես ասոցացվել է մարդու ստեղծագործ սկիզբը սպանելու, անհատին ճզմելու անհագ ցանկության և վայրագ բռնության հետ: «ArtCollage»-ն իր ընթերցողներին է ներկայացնում մի հատված Հով

Պատը պիտի քանդվեր: Պատը պիտի քանդվեր, որովհետև էն կողմում ծովն էր՝ Անդոյի բոլոր երազանքների մայրաքաղաքը: Չէր հիշում՝ որտեղից մի բիզ էր ճարել: Դրանով էլ քանդում էր պատը: Կինն անցյալ տարի գնաց: Անդոն վստահ էր՝ դեպի ծով: Գլխին մազ չէր մնացել, մա�

«ArtCollage»-ի ընթերցողներին ենք ներկայացնում Վարդան Ամալյանի պատանեկան տարիքում գրած պատմվածքներից մի քանիսը: Վարդանը 44-օրյա պատերազմում զոհված հազարավոր տղաներից մեկն է, երիտասարդ, տաղանդավոր մի  ստեղծագործող, որի անգամ պատանեկան գ