Հրանտը վերադառնում է նույն Ծմակուտին, նույն Աղունին, նույն մորը

Տուն է ծնվում։ Ինը դարո՞ւմ, թե՞ ինը տարին էլ հերիք է, թե՞ ինն ամիս։

Էս է։

Այդ օրն էլ էր խաշած կարտոֆիլ: Այդ օրն էլ էր հում: Ժենիկն արդեն գիտեր    մարդու տուն գալու ժամը: Դրանից քսան րոպե առաջ երկու անլվա կարտոֆիլ էր լցնում ջուրը, թողնում, որ եռա, այնքան մինչև կարտոֆիլի վ�

Մի քանի օր առաջ անկախության տոն էր, դե տոնը նորմալ մարդիկ տոնում են, այդ թվում և ամուսինս, բնականաբար՝ իր նման նորմալ մարդկանց հետ: Որովհետև ես անկախությունից բան չեմ հասկանում: Որովհետև եթե ես մի օր անկախ մնամ՝ կմեռնեմ: Որովհետև ես ուզում ե�

Ձմռան արևը ծույլ է մեր դասարանի Հայկի պես: Օրը սկսվում է, մարդիկ իրենց գործին են անցնում, իսկ արևը դեռ քնած է. երազ է տեսնում յոթերորդ երկնքում:

Ես ձմեռ շատ էի սիրում: Ավ�

Լինում է, որ չես հասկանում՝ կորցրե՞լ ես, կորե՞լ, թե՝ կորսվել։ Այդ օրը չէի կարողանում կողմնորոշվել անգամ՝ ես եմ ինձ կորցրել, թե՞ ինքը ինձ։ Արտասովոր ոչինչ չէր պատահել, չհաշված, որ աչքովս էր ընկել նրանց եր