Խաղում ենք Օ՛Հենրի

Համազգային թատրոնի «…և նորից Գարուն» ներկայացման մասին

Համազգային թատրոնը երեսուներորդ թատերաշրջանում իր հավատարիմ հանդիսատեսին ջերմացրեց ու սիրով պարուրեց՝ ամերիկացի աշխարհահռչակ գրող Օ՛Հենրիի հինգ նովելներից հյուսված


Կարդալ Ավելին

Պատը պիտի քանդվեր

Պատը պիտի քանդվեր: Պատը պիտի քանդվեր, որովհետև էն կողմում ծովն էր՝ Անդոյի բոլոր երազանքների մայրաքաղաքը: Չէր հիշում՝ որտեղից մի բիզ էր ճարել: Դրանով էլ քանդում էր պատը: Կինն անցյալ տարի գնաց: Անդոն վստահ էր՝ դեպի ծով: Գլխին մազ չէր մնացել, մա


Կարդալ Ավելին

Մենք ու մեր ողնաշարի ցավը. Այդքան մոտ ու հեռու Մեղրի

Մեղրին այն ազատությունն է, որը լավ չենք ճանաչում

«Պետք է հայրենիքդ ճանաչես, որ սիրես»․ ասում էր երջանկահիշատակ Սամվել Կարապետյանը։
Որքանո՞վ ենք ծանոթ մեր մի բուռ հայրենիքին, որքան ենք սիրում այն։

Մեղրիում գոնե մեկ անգամ լինելուց հ


Կարդալ Ավելին

«Հերոսները խոսում են, մենք չենք լսում...»

«ArtCollage»-ի ընթերցողներին ենք ներկայացնում Վարդան Ամալյանի պատանեկան տարիքում գրած պատմվածքներից մի քանիսը: Վարդանը 44-օրյա պատերազմում զոհված հազարավոր տղաներից մեկն է, երիտասարդ, տաղանդավոր մի  ստեղծագործող, որի անգամ պատանեկան գ


Կարդալ Ավելին

Մայրիկը՝ Օլգա Թումանյան

Թումանյանի ժառանգության պահապանը

Թումանյանների տուն հերթական այցելության ժամանակ դեռ մուտքից Խրիմյան Հայրիկը լսում է աղմուկ-աղաղակ, տեսնում է մեծ ու փոքր բազմաթիվ կոշիկներ։ Կիսաշփոթված նայում է տիկին Օլգային ու ասում՝ գիտես, ապահար


Կարդալ Ավելին

Կարդացեք նաև