Վերջին օրերի սոսկալի փորձությունները մեզ ստիպեցին ևս մեկ անգամ արձանագրել մի պարզ իրողություն. վերջին երեք տասնամյակներին՝ Հայաստանի անկախության նվաճման առաջին իսկ օրից, ոչ թե պաշտոնապես Արցախի անվտանգության երաշխավոր համարվող Հայաստա
Ամառային օր էր, բայց Լոռի բերդում ոտքերիս տակ զգում էի խաշամը, ռունգերիս հասնում էր դրա հոտը, որն արդեն աշնան մասին էր: Լոռվա մի փոքրիկ անկյունում, իրենց տան ուռենու մոտ ինձ դիմավորեց տիկին Սիլվան: Մեքեն
Հնդիկ գրող, քաղաքական գործիչ Արունդատի Ռոյին շնորհվել է Եվրոպական էսսեների 45-րդ մրցանակ
Չգիտեմ, թե ոնց հասա այստեղ։ Սարսափելի տեսարան է։ Միշտ սիրել եմ այս կամուրջը, բայց հիմա վախվորած եմ նայում ներքև։ Այս ի՞նչ են ստեղծել մարդիկ։ Մի ժամանակ քարայրներ ու ժայռեր էր պետք հասնել նման հոգեվիճակում, իսկ հիմ
1916 թվականին, երբ փոթորկում էր Առաջին համաշխարհային պատերազմը, Մաքսիմ Գորկին գրեց ժամանակի մեծագույն եվրոպացի մտավորականներից մեկին․ «Դուք այն քչերից եք, ում հոգին չմթագնեց այս պատերազմի խելահեղո