Ոտքերիս տակ հատակը ցնցվում էր։ Վերջին անգամ նման ցնցում զգացել էի նախորդ երեկոյան․ հայրս իմացել էր, որ երեխա եմ ունենալու։ Նշանածս էր պատահմամբ ասել, երբ համոզում էր, որ շուտ ամուսնանանք, իսկ հայրս համ

Գոլորշիացող արցունքներ, հզոր էակներ, շտկված դեմքեր, միշտ ոչ մի բանով խիստ զբաղված ուղեղներ՝ առանց սեռի և տարիքի սահմանափակման, ամենակարող անհատներ, որոնց երակներում արյունն օր-օրի վերածվում է անկշռել�

Դատավորի աթոռին ես էի նստած։ Չորս մեղադրյալ կանանցից երեքը գլխիկոր էին, մեկի հպարտությանը չափ չկար։ Վերնաշապիկս, սև փողկապս, արդուկած պատմուճանս, գլխարկս, ակնոցս, �

-Շտապօգնություն կանչի՛ր, -բղավում էր աղջիկը։

Տղան հետ-հետ էր քայլում, փորձում ընկալել կատարվածը։ Ի՞նչ ասաց։ Ինչո�

Ընտանիքում նա յոթ զավակներից հինգերորդն էր։ Սակայն հայրը երես տալու հարցում երբեք շռայլ չէր գտնվել։ Հորից ժառանգած խստությունը խառնվել էր բարի, ծերունական հոնքերին, տարիների փորձն ու դառնությունը խց