Դահիճից մինչև սպանված զինվոր. հայ մեծ գրողները թատրոնի բեմում

Եթե Թումանյանն անձամբ պատմեր ձեզ, որ երբևէ խաղացել է թատրոնում, այն էլ` սպանված զինվորի դեր, հնարավոր է չհավատայիք, կամ առնվազն դժվարությամբ ձեր մտքում պատկերացնեիք այդ տեսարանը: Իսկ երբևէ կենթադրեի՞ք տեսնել Տերյանին թատրոնում`դ


Կարդալ Ավելին

Պատի վրայի բիծը

Հավանաբար այս տարվա հունվարի կեսն էր, որ առաջին անգամ նայեցի ու պատի վրա մի հետք նկատեցի։ Ամսաթիվը ֆիքսելու համար անհրաժեշտ է հիշել, թե ինչ ես տեսել։

Այսպիսով, հիմա ես մտածում ե


Կարդալ Ավելին

Թոփալ Անդոյի թոռան ծնունդը

Աքլորի հետ էր զարթնում: Ոտքերն ինքնուրույն գտնում էին մահճակալի տակ սիրուն դրված հողաթափերն ու սկսվում էր ամենօրյա քստքստոցը: Հատուկ առավոտյան արարողություն էլ կար. մոտենում էր հայելուն ու ասում.


Կարդալ Ավելին

Էդվարդ Սասուն. կարոտի պատվիրակն ու հիշողության ուժը

Ամեն օր, ամեն ամիս ու տարի լինել քո՝ մինչև այդ եղած ամենալավ տարբերակը

«Լավ նկարիչ դառնալու համար պետք է գրագիտություն և տաղանդ: Եթե գրագիտություն չեղավ, տաղանդը`զրո է: Ինքնուս շրջանում ինձ հռչակավոր նկարիչ էի համարում, որքան խորացա, այնքան ինձ նկարիչ չհամարեցի… Եթ


Կարդալ Ավելին

Ազգային պարը՝ վախի, անորոշության ու շրջափակման դեմ

Շրջափակված Արցախի մայրաքաղաքում դեռևս չնահանջած ձմռան ցուրտ փողոցները հաճախ չէ, որ կարող են վառ գույներով ժպտալ: Եվ, այնուամենայնիվ, կան երբեք չհոգնող նվիրյալներ, իսկ ոմանց համար՝ խենթեր, որոնք չեն դադարում այս քաղաքին գույներ հաղորդելն ի


Կարդալ Ավելին

Կարդացեք նաև