Դաշտը հնձելու օրերը

Հայելու առաջ նստածն Ավետիսն էր: Առաջ, երբ պատերազմ էր սկսվում, առաջինն էր գնում, հիմա, երբ գնալու համար ոտքեր չունի, պատուհանի մոտ չի նստում, հայելու դիմաց է նստում:


Կարդալ Ավելին

Նարինե Աբգարյան. «Չափազանց դժվար է այսքան մոտից նայել մեր այդքան ցավոտ պատմությանը»

Թե ինչո՞ւ արդեն կես տարի է, ինչ Նարինե Աբգարյանը բնակվում է Հայաստանում, կգրի արդյո՞ք հայերեն, ինչո՞ւ է նա իրեն ռելոկանտ զգում, ինչո՞ւ է անվերպահորեն հիանում իրանական կինոյով և գոհ է արդյո՞ք իր գրքերի էկրանավորումից. բոլոր այս հարցերի  մ


Կարդալ Ավելին

Արմենակ ծնավ Վիլյամ, Վիլյամ ծնավ ժողովուրդ

«Ու եթե աշխարհն իր համար մի նոր Աստվածշունչ գրելու լիներ, հայերեն կգրեր»


Կարդալ Ավելին

Հավերժական բան

Բոլորն էլ մեռնում են: Սա Ստյոպի՝ բիզնես սկսելու գաղափարի հիմքն էր: Երբ ավազանի անունով Ստեփանը, նույնիսկ Ստեփանոսը, Ռուսաստանի Սիկտիվկար քաղաքից հոգնած ու Ստյոպ դարձած վերադարձավ հայ


Կարդալ Ավելին

Հետպատերազմ. հայացք «Եվա» և «Երբ որ քամին հանդարտվի» ֆիլմերին

Արցախի «ինքնին լինելն» աշխարհի հայության խենթ, վտանգված երազանքն է

Արցախի մասին խաղարկային կինոյի համատեքստում «Եվա» ու «Երբ որ քամին հանդարտվի» ֆիլմերը քննել իբրև զուտ գեղարվեստական իրողություն, առանց բոլորին համակած այսօրվա մտածումների, վերացարկվելով


Կարդալ Ավելին

Կարդացեք նաև