Քաղաքը, աղջիկը և տղան
Տղան ծառի արմատ նկարեց,
Աղջիկը՝ շիվեր ու տերև,
Քաղաքը կանաչ գորգ փռեց,
Արևը աչքով արեց.
Գարնան ժպիտը ծորաց թեթև։
Երկնքից խնձոր ընկավ,
Տղան չհասցրեց բռնել, շտապում էր,
Աղջիկը խնձորը ձեռքին
Քաղաքի գրկ
Կարդալ Ավելին
Կորով մարդու բանը
Ծուռ ու ահարկու է Սասուն աշխարհը ոչ միայն իր մարդկանցով, լեռներով ու պատմությամբ, այլև այդ լեռների արանքում ընկած ճեղքերով։ Ինքնության ճեղքերով։ Սարից սար, գյուղից գյուղ, հայացքից հայացք այնքան տարօրինակ ու իրարից տարբեր, որ թվում է՝ ինչ-ո
Կարդալ Ավելին
Միխայիլ Շեմյակին․ տխեղծ արարածների տիրակալը
Դեպի արվեստի բարձունքներ տանող ճանապարհը հաճախ քարքարոտ ու դժվարանցանելի է։ Ռուս նկարիչ, քանդակագործ, բեմանկարիչ և արվեստի հետազոտող Միխայիլ Շեմյակինի դեպքում հուժկու խոչընդոտներն ու արգելքներն ամ
Կարդալ Ավելին
Ինձ մեռնել չկա, մի անգամ արդեն մեռել եմ
Հատված «Հողանցում» անավարտ վեպից
Տասնչորս տարեկան էր Ֆաթիման, երբ սիրահարվեց իրենց գյուղի սիրուն Հայկազին։ Ամուսնացան, չորս որդի ունեցան, գյուղից տեղափոխվեցին Կարս, ապա տուն-տեղ թողած՝ հասան Խորհրդային Հայաստան: Գարեգ
Կարդալ Ավելին
Շարքը
Ամենևին էլ զինվորական չէր շարքը: Սովորական մարդիկ էին: Գուցե հայրեր, որդիներ, կանայք՝ ոչ այնքան ծաղիկներով, որքան ծաղկավոր շորերով: Տարեց մարդիկ՝ արդեն իրենց հիշողությունների ծովը տեսնող աչքերով, երեխաներ, որոնք դեռ չգիտեին, որ կարելի է դա
Կարդալ Ավելին
