Միշտ մի բան
թերի  է մնում...
բառերի մեջ,

Ամեն դեպքում պատուհանդ բաց քնիր՝ չնայած աշնան վերջ է: Շատ հնարավոր է, որ հենց պատուհանիցդ վերադառնամ: Կարող ես, իհարկե, փակել... Նույնիսկ վարագույրդ (երկու շերտ), ես ճանապարհը կգտնեմ. քո սրտում բնակությու

…Երևանն ուրիշ է, ուրիշ են առավոտները նրա։ Քնկոտ, ալարկոտ, բայց սովորականի պես վարդագույն շրթներկը քսած ու մեծ հոգատար աչքերում սերն իր տեղում անխախտ։

Մեր ընթերցողների գնահատմանն ենք ներկայացնում մեքսիկական գրականության հայտնի հեղինակներից մեկի՝ Խուան Խոսե Արեոլայի «Գովազդային հայտարարություն» պատմվածքը՝ Գրիգոր Ֆերեշեթյանի թարգմանությամբ:

Ամեն հեղինակ իր ժամանակն ունի

«Վաղ թե ուշ բոլորն էլ կգնան, բայց դու դատարկություն չես զգա, որովհետև բեռ էին, այլ ոչ թե պարունակություն». Հովիկ Չարխչյանի «Երկիր անավարտ» վեպը բոլորիս մասին է: