Օրն ուրբաթ էր...
Քանի դեռ աշխատանքային շաբաթը հնգօրյա չէր դարձել, Սեդան, մեղմ ասած, տանել չէր կարողանում ուրբաթները: Ուսանողության տարիներից եկած բան էր: Վերջին՝ շաբաթ օրը, վերջին շնչում էր դասի, հետո արդեն՝ աշխատանքի գնում, սպառված, մի կերպ:
Կարդալ Ավելին
Թրիսթրամ Շենդին որպես անվերջորեն նոր հորիզոն
Գարշահոտ գետերն էլ են թափվում ծովը
Բացի յոթանասունմեկ հազար հինգ հարյուր վեց բնակչից, ոչ մի հետաքրքիր բան չկար քաղաքում: Սովորական, անգույն շենքեր էին՝ առանց ճարտարապետական յուրահատուկ ձեռագրի կամ ոճի, որևէ տեսակի թատրոն կամ ժամանցի վայր չկար, նույնիսկ սրճարաններ չկային. խ
Կարդալ Ավելին
Ո՞րն է տառապանքի վերջին ուղին
Մի նորահայտ էջ Պարույր Սևակից
