Միշտ մեռիր՛,
կասեր Հովհաննես Գրիգորյանը
եթե կենդանի լին

Մութն ընկնում է Լադո Ասատիանի փողոցում։ Հին թաղերը, որտեղ տները ցերեկը կիսաքանդ են երևում, գիշերը միստիկ ու շքեղ դղյակներ են:

«ArtCollage»-ն իր ընթերցողներին է ներկայացնում մի հատված Շուշանիկ Թամրազյանի նոր ՝ «Հողմածաղիկ» գրքից:

Նավաբեկությունից հետո փշոտ ցամաքը դրախտ էր թվում: Գուցե իսկապես դրախտը հենց դա էր, ամեն դեպքում բոլոր փրկվածները ճանաչում էին իրար, ոչ մի օտար մարդ չկար ու վերջապես կարողանում էին բացել աչքերն ու խոր շունչ քաշել, ինչն աշխարհաստեղծման առաջի

Երբ Հայաստանում ես ապրում, առավել ևս, Երևանում, «արյունը քաշել» դարձվածքը