2007 թվականի աշնան սկզբին, մահից շաբաթներ առաջ էր, Աղասի Այվազյանն իր անտիպ պատմվածքներից երկուսն ինձ հանձնեց: Զգալով ժամանակի սղությունը նա կամենում էր իր վերջին գործերը տպագրված տեսնել և, իհարկե, տեսավ «Հայոց Աշխարհ» օրաթե
Ամեն դեպքում պատուհանդ բաց քնիր՝ չնայած աշնան վերջ է: Շատ հնարավոր է, որ հենց պատուհանիցդ վերադառնամ: Կարող ես, իհարկե, փակել... Նույնիսկ վարագույրդ (երկու շերտ), ես ճանապարհը կգտնեմ. քո սրտում բնակությու
1979-ի գարնանային այդ երեկո երևանցիները բաց էին պահել պատուհաններն ու թողել, որ մի քիչ թարմ օդ թափանցեր ներս: Նոր շունչը, որ զգացվում էր քաղաքում, ջերմ զգացումների խոստումով էր եկել: Երեխանե
…Երևանն ուրիշ է, ուրիշ են առավոտները նրա։ Քնկոտ, ալարկոտ, բայց սովորականի պես վարդագույն շրթներկը քսած ու մեծ հոգատար աչքերում սերն իր տեղում անխախտ։
Երեք անուն ունի Արխունդը, ինչպես գրեթե բոլոր գյուղերը Սասունում։ Հայերեն՝ Արխունդ, քրդերեն՝ Հերենդ, թուրքերեն՝ Աջար։
Հրանտ Դինք. «Պլատոնիկ, իր սպասումներին այդպես էլ պատասխան չգտնող մի սեր»
Չհղկված քարի, ամենապարզ երջանկության ու հեռվում թողած Շատախի մասին
«Ես հանուն կյանքի-չեմ մեռնի երբեք...»
Հասմիկ Պապյան. «Իմ մեծ ցանկությունն է՝ դրսում եղած դրական ամեն ինչ բերել, հասցնել մեր երկիր»
Նա մեծ էր ավելի, քան նրա հռչակն էր