Այնպես պատահեց, որ մի անգամ որոշեցինք ոչ թե ինչպես միշտ կանգ առնել Վանի Նեմրութի հրաբխային լճերի մոտ ու հետ դառնալ, այլ շարունակել ընթացքը այդ խորհրդավոր ու անհասկանալի լեռան՝ ամեն րոպե փակուղի մտնելու պատրաստ ճանապարհով։ Գնանք, տեսնենք,
Կրակի մոտ մտածում էին սիրածների մասին: Կրակն էլ ամեն տեղ չէին անում: Ամեն տեղ ու ամեն պահի: Նախ կնկատեին, իսկ երբ նկատեին, կկրակեին: Ստիպված իրենք էլ պիտի կրակեին: