Գոլորշիացող արցունքներ, հզոր էակներ, շտկված դեմքեր, միշտ ոչ մի բանով խիստ զբաղված ուղեղներ՝ առանց սեռի և տարիքի սահմանափակման, ամենակարող անհատներ, որոնց երակներում արյունն օր-օրի վերածվում է անկշռել
Սասունցիների մեջ մի «վեճ» կա, որի մասին ոչ ոք չի խոսում, որովհետև արյան գետեր հոսած այս լեռներում համերաշխությունն ամենից վեր մի բան է։
Մոտկանը վերջը Սաս
Քառասուն տարի առաջ՝ 1984 թվականին, ես թողեցի Մեղրու շրջֆինբաժնի պետեկամուտների ավագ տեսչի պաշտոնը և աշխատանքի անցա շրջանային «Արաքս» թերթի խմբագրությունում։ 1984 թվականը համարում եմ իմ ստեղծագործական գործունեության սկիզբը։ «Ուրախ-
Գերմանական կաթոլիկության մասին էսսե է հեղինակել մեկը, որը չի կարող ստույգ համարվել գերմանական կաթոլիկների կենտրոնական կոմիտեի ներկայացուցիչ, եւ, ի սկզբանե, վտանգի տակ է հայտնվում իր որոշակի գործունե
Լարված դիմախաղ, ձգված մատներ, մարմնի անհանգիստ, բայց արտահայտիչ շարժումներ: Երգիչը գրեթե չէր հեռանում միկրոֆոնից, մի երգին հաջորդում էր մյուսը, իսկ ծափահարություններ չկային, դահլիճը տարակուսած էր: Այդ անտարբերությունն ապտակի նման հասնում