Հեքիաթը՝ Տալվորիկը

Դատարկ է Տալվորիկը։ Բայց և փառավոր։ Մի ամայի խորությամբ, մի երևելի լույսով ու սարսափելի գեղեցկությամբ գալիս ու տպվում է հոգուդ մի երեսին ու գնում։ Գնում է, որովհետև Տալվորիկը շատ լինել չի կարող։ Ինչպես վայելքը մարդու կյանքում պետք է չափ ու


Կարդալ Ավելին

Ասֆալտե ջունգլիներ

Միշտ մի բան
թերի  է մնում...
բառերի մեջ,


Կարդալ Ավելին

Աղասի Այվազյան-քարոզիչը՝ «Զանգվածեղ Տարոնը» նովելի համատեքստում

2007 թվականի աշնան սկզբին, մահից շաբաթներ առաջ էր, Աղասի Այվազյանն իր անտիպ պատմվածքներից երկուսն ինձ հանձնեց: Զգալով ժամանակի սղությունը նա  կամենում էր իր վերջին գործերը տպագրված տեսնել և, իհարկե, տեսավ «Հայոց Աշխարհ» օրաթե


Կարդալ Ավելին

Սպիտակ, հետո կապույտ

Ամեն դեպքում պատուհանդ բաց քնիր՝ չնայած աշնան վերջ է: Շատ հնարավոր է, որ հենց պատուհանիցդ վերադառնամ: Կարող ես, իհարկե, փակել... Նույնիսկ վարագույրդ (երկու շերտ), ես ճանապարհը կգտնեմ. քո սրտում բնակությու


Կարդալ Ավելին

Բի Բի Քինգը, «Անի» հյուրանոցի ջեմսեյշնն ու նոմենկլատուրան

1979-ի գարնանային այդ երեկո երևանցիները բաց էին պահել պատուհաններն ու թողել, որ մի քիչ թարմ օդ թափանցեր ներս: Նոր շունչը, որ զգացվում էր քաղաքում, ջերմ զգացումների խոստումով էր եկել: Երեխանե


Կարդալ Ավելին