Մի երեսուն տարի առաջ Եվտուշենկոն Ամերիկա էր եկել։ Տեղավորվել էր հյուրանոցում։ Մի անգամ սրահում նստած ինչ-որ մեկին է սպասում, տեսնում է` դեպ դուռն է շարժվում շատ ծանոթ ծերուկ․ մորուք, ճմռթած վարտիք, զին
Մաքրուն տատը կարմիր շրթներկը խնամքով քսեց շուրթերին, հագավ դեղին զոլերով ժիլետը և կանացի նուրբ քայլվածքով դուրս եկավ տանից։ Չնայած շատ դժվար էր կորացած մեջքը ձգելը, նա,
Ջրերը կտրել են: Թե ասա՝ ո՞վ է գարնանը, երբ մարդն ամենաշատն է ուզում ապրել ու ամենաշատն է վախենում մեռնելուց, ջրերը կտրում: Հայտարարեցին, որ ջրանջատումը կտևի 48 ժամ, այսինքն երկու օր շարունակ ջուր չի լինելու: Ամուսնու պես՝ չնայած մի տարբերությ
Իրիկնացող ձյուների միջով գյուղից վերադառնալով իր դաստակերտը, Սլեպցովը նստեց անկյունում, ցածրիկ թավշեպատ աթոռին, որի վրա նա երբեք չէր նստում։ Այդպես լինում է մեծ դժբախտություններից հետո։ Ոչ թե հարազատ եղբայրը, այլ պատահական աննշմար մի ծան